Merhabalar
Cep telefonları hayatımıza girdi gireli elimizden düşürmez olduk. İnsanoğlu doyumsuzdur. Hep daha iyisi hep daha yenisi olsun istiyoruz. Bir de marka takıntısı varsa yandık. Tüm maaş taksitlere gidiyor zaten. Sonra da peşi sıra depresyon… Yetiremiyoruz bitiremiyoruz diye. Sonuç: Kafa rahatlatalım diye yine o teknolojiye dayanıyoruz.
Bu yoğunluk bu şekilde olunca bundan kar kazanacak olanlar da sürekli bir yenisini piyasaya sürmekten geri durmuyor. Onlar çıkardıkça biz alıyoruz. Adı cep telefonu ama cebe girdiği de yok telefonların. Evde işte sokakta bile sürekli elimizde. İyi yanları yok değil elbette her işimizi halledebiliyoruz. Haberleşme, bankacılık, kaba etimizi kaldırmadan faturalarımızı bile ödeyebiliyoruz. Ama biz aşırıya kaçıp sohbetlerimizi oyunlarımızı da ordan oynamaya başlayınca bu durum devamında hareketsiz yaşamı ve obeziteyi de beraberinde getiriyor. Günlük yaşamında rahat olamayan bireyler daha çok bu telefonların içine gömülüyor. Geçtiğimiz dönemde ülkece zor günler geçirdiğimiz pandemi de buna destek oldu. Eskiden çocuklar eve girmek istemezdi şimdi ise dışarı çıkmak istemiyorlar. Alıyorlar ellerine telefonu dünyadan çevreden kopuyorlar.
Aslında çocukluğumuzda “cep telefonları yokken” biz nasıl oyunlar oynayıp vakit geçirebildiysen onlara da bunu aşılamalıyız. Çocukların üretmesi hayal gücünün devamlılığı için teknolojiden biraz uzak tutmamız gerekiyor. Zaten büyüdüklerinde mecburen o teknolojiye alışacaklar. Ne kadar geç o kadar iyi diye düşünüyorum.
Sağlıklı günler.
