Şimdi artık her zamankinden çok daha fazla hayvan seven, doğayı koruyan, çevre bilinci olan, israf etmeyen, tüketime değil sadece ve sadece üretime kafa yoran gençlere ihtiyacımız var. Yeniden tıpkı bizim zamanımızda olduğu gibi taaa ilk okuldan başlayıp hayat bilgisi dersleri, el işi ve çeşitli zanaat uygulamaları olan seçmeli dersler, yerli malları haftaları konulsun müfredata. Yeniden milli güvenlik dersleri işlensin vatan sevgisini verebilmek için. Bir karış toprağın kıymetini, o toprağın nasıl kazanıldığını bilsin çocuklar. Kolay elde edilen çabuk gözden çıkarılırmış, kolay elde edildi sanmasınlar bu vatan topraklarını. Her gün ilk ders olarak , "insanı sev, doğayı koru" yazsın çocuklar defterlerine yüzlerce kez. Bir çiçeği, bir dalı, bir yaprağı, bir ağacı gözleri gibi korumayı öğrensinler. Bir erik çekirdeğini, bir çiçek tohumunu toprakla buluşturmayı görev bilsinler. Minicik bir karınca bile görseler basıp geçmek yerine yaşaması için umut olsunlar. Suyu israf etmemeyi, bir damla suyun kıymetini birbirlerine anlatsınlar. Doğal kaynakların sonsuz ve sınırsız olmadığını bilsinler. Bilsinler ki su hayattır, susuz hayat olamaz. Boş muhabbetler yerine birbirlerine katkı sunacak sohbetler etsinler. Birbirleriyle yarışları toplumsal bilinç olsun. Çıkarcı, tembel,çevre düşmanı, kültürsüz büyüklerine özenip onları örnek almasınlar. Çok karışırsa kafaları, büyük önderimiz Mustafa Kemal'i özlü sözlerini okusunlar sık sık. *Hayatta en hakiki mürşit ilimdir. *Köylü milletin efendisidir. *Sanatsız kalan bir toplumun hayat damarları kopmuş gibidir. Gibi...