Merhaba,

Bugün içimi dağlayan bir konudaki düşüncelerimi paylaşmak istedim sizinle. Bu konuyu aktarırken içimi ne kadar şeffaf bir şekilde dökebilirim ya da daha doğrusu yayınlanmaması gereken kelimelere dikkat ederek kendimi ne kadar ifade edebilirim bilmiyorum. Ama bu konunun acilen çözüme ulaşması gerekiyor. Belki bir yerden sesimizi duyan olur ümidiyle yazmaya başladım.

Konu:Cinsel taciz.

Muhatabı; küçücük, el kadar, daha kendini ifade bile edemeyen, masum yavrucaklar.

Hepimizin en değerli varlığımız olan masum çocuklarımıza uzanan kapkara eller, korkulu rüyamız oldu. Son zamanlarda artan çocuk istismarları beni uykularımdan etmeye başladı. Bunun adı sapıklık değil, bunun adı sübyancılık değil, bunun ADI YOK. Böyle bir kötülüğün bazen kendi kanından olan kişilerden gelmesinin ADI YOK. İstismara uğrayan o minicik yavruların ADI YOK. Bunu hak edebilecek, kendisine cinsel duygular beslenilmesini sağlayabilecek BİLİNCİ YOK. Çoğunun artık dünyada BEDENİ de YOK. Çünkü yaptıkları korkunç şeyler anlaşılmasın diye ya öldürüyorlar, ya da o ufacık çocuk acı çekerken ölüyor. Ölmeyenler de toplumdan kendini soyutlayıp, sorunlu insanlara dönüşüyor. Yani hayatlar sönüyor, yok oluyor.

Son zamanlarda televizyonlarda sürekli cinsel istismar konuşuluyor, düşündükçe karnıma ağrılar giriyor, ellerim titriyor. Bazen diyorum, elime verseler….(İşte buraları yazamam). Ben yazamam ama böyle bir konuda sağlıklı her insanın düşündükleri vardır elbet. Çünkü bu konuda maalesef adalet sistemimiz yetersiz. Yeni cezalar getirilmeli, böylelerini (insan diyemiyorum kusuruma bakmayın), değil bunu yapmaya teşebbüs etmek, aklının ucundan bile geçiremeyeceği dereceye getirecek cezalar vermek gerekiyor ki, kimse en değerli varlıklarımıza, geleceğimize el süremesin.

Gün geçtikçe yeni olaylar gündeme geliyor ve ben aslında sayının çok çok daha fazla olduğunu ve yansıtılmadığını biliyorum. Eminim herkes de biliyor. Çünkü tacize uğrayanlar korkuyor. Aile baskısından korkuyor, toplum önündeki yerinden korkuyor, arkadaşları arasındaki konumundan korkuyor, inanılmamaktan korkuyor. O korkmadığında korkutuluyor, tehdit ediliyor ya da öldürülüyor.

Korkarak yaşayanlardan psikolojisi bozuk, sorunlu toplum oluşuyor. Tabi bu kötülüğü yapanlar da ‘nasıl olsa susuyorlar’ diye bu çirkinliğe devam edip geleceğimizi daha fazla karartıyor.

Bunun için bunu yapmanın ADI YOK.

Bunun için acilen ceza sistemimiz gözden geçirilmeli ve sadece bu suçlara özel bazı yöntemler getirilmeli ki, yüreğimizi karartan bu suçlar için çözüm olsun.

Bunları düşünmeden rahat uyuduğumuz günlere ulaşmak dileğiyle sağlıcakla kalın…