Yarın gazetemizin 50. Yılı kutlandı.
Dile ve yazıya kolay Beş ve Sıfır diye basarsın rakam tuşlarına ve oluşan sayıya kutlu olsun dersin ve biter.
Öylemidir gerçekten dostlar?
O kadar kolay mıdır?
Elbette değil.
Yaşanmışlıklar, duruşlar, ayakta kalmak ve bir okur kitlesi, oluşturmak, okunur gazete olarak kalabilmek.
Değişen teknoloji ile yazılı basın yayınını sürdürürken internet haberciliğini de büyütüyor ve yürütüyor olmak.
Gerek yerelde gerek ulusal anlamda yaptığın haberlerin ses getiriyor, izleniyor olması.
Gerçekten zor dostlar.
Bayram, seyran, kış, hastalık, ölüm, doğum demeden gazeteyi hazırlamak okurla buluşturmak.
50 yılın yaşanmışlıklarında ülkenin yaşadığı seçimlerin, darbelerin, bürokratik veya siyasi baskıların, güzelliklerin veya yanlışlarının içinde kendi duruşunla tavır almak kolay olmasa gerek.
50 yılını kutladık Yarın Gazetesinin ve bu elli yılın 40 yılının şahitlerinden biri olduğum için kendimi ayırmadan kutladık diyebiliyorum bir Yarın gazetesi okuru olarak.
İlimiz dışından gelenler vardı 50 yıl kutlamalarına. Milletvekillerimiz, Belediye Başkanlarımız, Bürokratlarımız, sanayici, esnaf, sivil toplum temsilcileri ve vatandaşlarımız vardı kutlamalarda.
Geceye katılanların ana konusu elbette Yarın gazetesinin elli yıllık örnek yayın yaşamıydı.
Hazırlanan belgeselde, Yarın gazetemizin sayfalarından Bilecik'in yarım yüzyılını seyredenlerin ortak görüşü bence, 50 yılda birçok olayı tarafsız biçimde, hiçbir partinin, grubun sesi olmadan, çıkar hesapları yapmadan en doğru (Tayfur abinin konuşmasından çıkardığım) Yarın gazetesinden öğrendiklerini kabul etmeleriydi.
Ve yine bence bu kabul;
Dünün tarihindeki objektiflik, okurlara yarının inanılırlık duygusunu verdi konuklara.
Dedim ya 50 yılın 40 yılına şahitliğim var mutluyum diye.
Pazartesi akşamı yaşanan 50 yıl kutlaması sonra ev de kendi arşivime göz attım.
Mehmet abinin (Özgür) bana gazete de yer açmış olduğu ilk köşe yazım üzerinden 30 yıl geçmiş.
Bende 30 yıl önce ilk yazımla siz değerli Yarın gazetesi
Okurlarına merhaba demişim gazetemiz köşesinden.
Ve hala ara sırada olsa yazılarımla merhabalaşıyoruz sizlerle.
Bu onuru yaşattığı içinde ayrıca teşekkür borçluyum Yarın gazetesine, Mehmet abiye ve elbette Rahmetli Ertan abiden, rahmetli İbrahim abiden günümüze tüm çalışanlarına.
Ondandır ki kendimi hiç ayırmadan yazıyorum.
Bu mutlu günümüzü yaşamamızdaki en büyük payı olan okurlarımıza ve bu günümüzü onurlandıran konuklarımıza teşekkürler.
Hoşça ve Dostça Kalınız. Saygılarımla
